De beekdalen in het Leudal zijn van een schilderachtige schoonheid. Ze zijn begroeid met grotendeels natuurlijk bos waarin ook de hazelaar, berk en wilg voorkomen. Tussen de bomen slingeren de Zelsterbeek en de Leubeek. Het water heeft de beekdalen in eeuwen tijd zo diep uitgesleten, dat ze soms op ravijnen lijken. In het voorjaar bloeit op de oevers een tapijt van bosanemonen, dalkruid en lelietjes-van-dalen. Vanuit de Maas trekken vissen stroomopwaarts de beken in, op zoek naar ondiepe wateren om te paaien. Om ze voorbij de molens te voeren, zijn vispassages aangelegd. Bij de overgang van hoge naar lagere gronden heeft afstromend regenwater holle wegen uitgesleten. Herders gebruikten deze paden om hun kudde naar de hei te voeren. De beken stroomden ’s winters over en lieten vruchtbare weilanden achter. De akkers lagen hoger en dus buiten bereik van het water. De Kloosterhofroute, één van de gemarkeerde wandelingen van Staatsbosbeheer, voert langs de Duvelskoel, de oudste weidepoel van het Leudal, langs het St. Elisabeth klooster en het Kloosterhof met haar prachtige oude eiken. Klik hier voor meer informatie over de door ons aangeboden fiets- en wandelroutes waarmee u de prachtige omgeving kunt verkennen.